Güzel olduğunuz kadar küstahsınız da.
-Annecigim, ben bu amcayi cok sevdim. Ona baba diyebilirmiyim? -Bana
annemi tekrar anlatir misin babacigim? Senin annen bir melekti yavrum.
-Neden agliyorsun annecigim? -Hayir yavrum aglamiyorum. Gozume toz
kacti. -Benim de senin yaslarinda bir oglum vardi evladim. -Seni
sevmiyorum, seninle oyun oynadim, bunu anlamadin mi hala. ( Aktor veya
aktrist amansiz bir hastaliga_genellikle ince hastaliga tutuldugu zaman
sevgilisine soyledigi ilk cumle.) -Annen sen dogarken oldu yavrum.
-N'olur gercegi soyleyin doktor yasayacak miyim? -O kizla evlenirsen,
seni mirasimdan mahrum, evlatliktan men ederim. -Nayir Necla, n'olamaz.
-Hayir siz kovmuyorsunuz, ben vazifemden istifa ediyorum. -Tanrim, bu resim... bu resim...
-Ben fakir bir gencim, sen ise zengin bir fabrikatorun kizisin. -Biz ayri dunyalarin insaniyiz.
-Aman
tanrim, goremiyorum... Goremiyorum.. Kor oldum. -Goruyorum...
Goruyorum.. Bana yillar once cilgincasina sevdigim bir kadini
hatirlattiniz...
-Babanin kanini yerde koma ogul.
-Iste bana yazmis oldugun ask dolu mektuplar. Meger hepsi yalanmis. Al bunlari. -Hayir Tamer... Olaylar sandigin gibi degil.
-Fakirsin
sen.. Fakir.. Fakir.. -Beni paranla satin alabilecegini mi sandin? -Bu
resimdeki amca kim anne? -Sen kac yigidim, ben onlari oyalarim.
-Hayir.. Hayir.. Tertemiz hislerimle oynadin benim. -Biliyordum.. Olmedigini biliyordum Rifat.
-Oh ne saadet.
-Yaa Justinyanus, iste buna Osmanli tokadi derler. -Yettim yigidim. -Yavrum Istanbul sana neler etmis?
-Saadet dolu yuvamiza kara bir golge dusurdun.
-Saadet
dolu yuvamiza kara bir golge dusurdun. -Bizim gibi insanlar serefleri
icin yasarlar, namuslari icin olurler. Ama sen bunu anlayamazsin. -Ben
artik yarim bir insanim. -Cocugumun ameliyat parasi icin yaptim
herseyi.
-Aglamak istiyorum. -Demek ikimizde ayni kadini sevdik.
-Olmadi Neriman, yapamadim.. Seni unutamadim.
-Ben
sirtimda tas tasir, yine seni okuturum yavrum. -Soyleyemedim anne,
babamin simitci oldugunu yine soyleyemedim ! -Son nefesimde herseyi
itiraf etmek istiyorum. Katil benim.
-Demek askimiz bir yalandi.
-Parayla saadet olmaz evladim, bunu sakin unutma. -Tanrim neden, neden
ben! -N'allahim...sen sen ...bu ses n'olamaz... -Evlenince pembe
pancurlu bir evimiz olacak. -Aman Allahim, ne kadar mesudum. -Hayir..
Durun..! Kemal sucsuzdur.. Aradiginiz suclu benim ! -Bizim bu dunyada
yasamaya hakkimiz yok mu be hakim bey abicim. Ha?
-Bu ses.. Bu
ses.. Olamaz, git.. Git buradan.. -Vucuduma sahip olabilirsin ama
ruhuma asla. -Ustlendigin vazife cok muhim Kemal, bu gorevi layikiyla
yapacagindan eminim.
-Ben kor bir gencim, hayatimi keman calarak
kazanirim. Rica ederim duygularimla oynamayin. -Sen arkadasimin
askisin. -Sizi ebediyete kadar bekleyecegim. -Lutfen haddinizi biliniz.
-Metanetinizi muhafaza ediniz. Tanridan umit kesilmez.
-Tanrim ne kadar bedbahtim.
_________________